Nekadasnja kovačko-bačvarska radionica braće Egri, koja je priznata širom grada, predstavlja retkost, pošto se u gradu obično niko nije bavio sa dva zanata na istom mestu. Alati ovih dvaju zanata, međutim, su bili uglavnom isti, te se stoga ovakva udruženja mogu smatrati pretečama kasnijih velikih radionica. Ova radionica nam predstavlja period u kome već postoje mašine koje međutim još nisu stupile u fazu elektrifikacije. Bačvarski i kovački zanat je od 18. veka imao veliku tradiciju u Topoli. 1940-tih godina je u gradu radilo četrdeset kovačkih radionica. Kočije napravljene u Topoli su bile popularne širom Južne Mađarske. Kočije sa karakterističnim topolskim metalnim mustrama nazvane su toplskim kočijama. Danas posetioci mogu videti gotovo celokupni enterijer kovačke i bačvarske radionice, kao i u veoma dobrom stanju crne kočije za vožnju po pesku.
Pap Arpad