Ištvan Ivanji (Iványi István, Lugoš, 17. 12. 1845 – Subotica, 7. 7. 1917), profesor u subotičkoj gimnaziji, istoričar, bibliotekar. Roditelji Štefan Ivanovski (Ivanovszky) i Kristina List bili su Nemci. Osnovnu školu i četiri razreda gimnazije završio je u rodnom gradu na nemačkom jeziku. Mađarski je počeo učiti 1862. godine, kada je u Vacu zaređen u red pijarista i upisao peti razred gimnazije. Šesti razred je pohađao u Kečkemetu. Nakon mature bio je nastavnik u segedinskoj gimnaziji, od 1868. godine je u Njitri, a naredne u Budimpešti. Tamo je 1871. godine dobio profesorsku diplomu iz grčkog, latinskog i nemačkog jezika. Radio je u Nađkanjiži, Temišvaru, da bi u 1875. godine napustio pijariste. Prezime je 1867. godine pomađario u Ivanji (Iványi). U jesen 1875. godine izabran je za profesora subotičke gimnazije (IAS, F: 2. 5779 / polg. 1875). Tokom 1876. godine oženio je Mariju Vali (Váli Mária). Iz tog braka rođena je kćerka, koja je umrla u jesen 1878. godine (Szabadka és Vidéke, 27.10.1878) i sinovi Kalman (Kálmán, Subotica, 15.10.1882 – ) i Lajoš (Lajos, Subotica, 4.1.1888 – ). Tokom proslave 100 godina od proglašenja slobodnog kraljevskog grada (1879) prihvatio je da napiše istoriju Subotice. Prvi tom je štampan 1886, a drugi 1892. godine (IAS, F: 2. I, 645 / 1885). Za uložen trud gradske vlasti su mu isplatile 3.000 forinti (Subotičke novine, 28. 2. 1893). U penziji je bio od 1895. godine. Na oba oka je oslepeo 1896. godine.
Mirko Grlica